6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

Από τι είναι φτιαγμένο το Σύμπαν; Οι πιο ρομαντικοί θα έλεγαν από αστερόσκονη, οι πιο πρακτικοί θα πουν από ύλη - φανερή, που τη βλέπουμε γύρω μας, και αόρατη, που την ονομάζουμε σκοτεινή. Ενας διάσημος κοσμολόγος, ο Μαξ Τέγκμαρκ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), έχει μια διαφορετική ιδέα: υποστηρίζει ότι το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από... μαθηματικά.

Ο καθηγητής Τέγκμαρκ, ο οποίος έχει επίσης διατυπώσει τη λεγόμενη Θεωρία των πάντων του απόλυτου συνόλου (Ultimate ensemble theory of everything), που υποστηρίζει ότι όλες οι δομές που υπάρχουν μαθηματικά υπάρχουν επίσης και φυσικά, κυκλοφόρησε μόλις ένα βιβλίο με τον τίτλο «Our Mathematical Universe: My Quest for the Ultimate Nature of Reality» (Knopf, 2014), στο οποίο αναλύει τις απόψεις του για το ευρύ κοινό. Με αυτή την αφορμή έδωσε τον περασμένο Ιανουάριο μια διάλεξη στη Νέα Υόρκη, από την οποία σας μεταφέρουμε - μέσω των όσων γράφτηκαν στον αμερικανικό Τύπο - την κεντρική ιδέα.

Μαθηματικές δομές

Σύμφωνα με τον καθηγητή Τέγκμαρκ, ό,τι υπάρχει στον κόσμο μας - από τα «άψυχα» πράγματα όπως οι πλανήτες ως τα έμψυχα όντα όπως οι άνθρωποι - αποτελεί μέρος μιας μαθηματικής δομής. Κάθε μορφή ύλης αποτελείται από άτομα τα οποία έχουν ιδιότητες, όπως π.χ. το φορτίο ή το σπιν τους, όμως αυτές οι ιδιότητες περιγράφονται μαθηματικά, επισημαίνει. Αντίστοιχα, προσθέτει, το ίδιο το Διάστημα έχει και αυτό ιδιότητες, όπως π.χ. οι διαστάσεις του, αλλά τελικά στο σύνολό του δεν είναι παρά μια μαθηματική δομή.
«Αν δεχθείτε την ιδέα ότι τόσο το ίδιο το Διάστημα όσο και όλα τα πράγματα που υπάρχουν μέσα σε αυτό δεν έχουν καθόλου ιδιότητες εκτός από τις μαθηματικές τους ιδιότητες, τότε η ιδέα ότι όλα είναι μαθηματικά αρχίζει να ακούγεται λίγο λιγότερο τρελή» είπε στη διάλεξή του. «Αν η ιδέα μου είναι λανθασμένη, τότε η Φυσική είναι τελικά καταδικασμένη. Αν όμως το Σύμπαν είναι μαθηματικά, τότε δεν υπάρχει σε αυτό τίποτε που να μην μπορούμε κατ' αρχήν να καταλάβουμε».

Νέα τέσσερα χημικά στοιχεία έχουν προστεθεί στον περιοδικό πίνακα, συμπληρώνοντας την έβδομη σειρά του και ταυτόχρονα αναθεωρώντας όλα τα σχολικά βιβλία σε ελλιπή. Τα στοιχεία ανακαλύφθηκαν από επιστήμονες από την Ιαπωνία, την Ρωσία και την Αμερική, είναι τα πρώτα που προστέθηκαν στον περιοδικό πίνακα από το 2011, όταν τα στοιχεία 114 και 116 μπήκαν στην οικογένεια σύμφωνα με την Guardian.
Τα τέσσερα αυτά στοιχεία επιβεβαιώθηκαν στις 30 Δεκεμβρίου από τον International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC), τον παγκόσμιο οργανισμό που είναι υπεύθυνος για την χημική ονοματολογία, ορολογία και μέτρηση.
Ο IUPAC ανακοίνωσε ότι μια ομάδα αποτελούμενη από ρώσους και αμερικάνους επιστήμονες, από το Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας στη Dubna και από το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια, είχαν προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για να διεκδικήσουν την ανακάλυψη των στοιχείων 115, 117 και 118.
Ο οργανισμός έδωσε εύσημα και για την ανακάλυψη του στοιχείου 113, που διεκδικήθηκε και από μια ιαπωνική ομάδα από το Ινστιτούτο Riken.

Τα μαθηματικά ξεκινούν με το μέτρημα. Εντούτοις, δεν είναι λογικό να ειπωθεί ότι αυτό το πρωτόγονο μέτρημα ήταν μαθηματικά. Μόνον όταν καταγράφηκαν κάποια αντίγραφα υπολογισμών, δηλαδή, όταν υπήρξε κάποια αναπαράσταση των αριθμών μπορεί να ειπωθεί ότι άρχισαν τα μαθηματικά.
Στην Βαβυλωνία τα μαθηματικά αναπτύχθηκαν από το 2000 π.Χ. Νωρίτερα, αναπτύχθηκε ένα
σύστημα αρίθμησης, κατά τη διάρκεια μίας μακράς περιόδου, με βάση το 60. Επέτρεψε να αναπαρασταθούν οσοδήποτε μεγάλοι αριθμοί και κλάσματα και έτσι κατέδειξε την ύπαρξη μίας ισχυρότατης ανάπτυξης των μαθηματικών.

Τουλάχιστον από το 1700 π.Χ. μελετήθηκαν αριθμητικά προβλήματα, όπως οι Πυθαγόρειες
τριάδες : α2 + β2 = γ2. Στο πλαίσιο της επίλυσης αριθμητικών προβλημάτων μελετήθηκαν συστήματα γραμμικών εξισώσεων. Επίσης, μελετήθηκαν δευτεροβάθμιες εξισώσεις και αυτά τα παραδείγματα οδήγησαν σε μία μορφή αριθμητικής άλγεβρας.
Γεωμετρικά προβλήματα σχετικά με όμοια σχήματα, εμβαδά και όγκους μελε­ τήθηκαν επίσης και
δόθηκαν τιμές για το π.
Η βάση των μαθηματικών των Βαβυλωνίων κληρονομήθηκε από τους Έλληνες και ανεξάρτητη
ανάπτυξη από τους Έλληνες άρχισε περί το 450 π.Χ. Τα παράδοξα του Ζήνωνα του Ελεάτηοδήγησαν στην ατομική θεωρία του Δημόκριτου. Μία πιο ακριβής διαμόρφωση των εννοιών ανήγαγε την αντίληψη ότι οι ρητοί αριθμοί δεν ήταν αρκετοί για τη μέτρηση όλων των μηκών. Έτσι, ανήλθε μία γεωμετρική διαμόρφωση των άρρητων αριθμών. Ακόμα, μελέτες των εμβαδών ανέπτυξαν μία μορφή ολοκλήρωσης.
Η θεωρία των κωνικών τομών καταδεικνύει ένα υψηλό επίπεδο μελέτης των καθαρών
μαθηματικών από τον Απολλώνιο. Περαιτέρω γεωμετρικές ανακαλύψεις εκπήγασαν από την αστρονομία, όπως για παράδειγμα η τριγωνομετρία.